نسبت ضخامت پوست قدام ریشه بینی به طول استخوان بینی در سونوگرافی غربالگری جنینی سه ماهه دوم بارداری

مقدمه: ناهنجاری­های کروموزومی، عامل بیش از ۸۰-50% سقط­ها و علت ۴-۲۸% تمام عقب­ماندگی­های ذهنی می باشند. استاندارد طلایی تشخیصی برای این بیماری­ها تعیین کاریوتایپ جنین با روش­های نمونه­گیری از جفت یا آمنیوسنتز می­باشد. از آنجایی که این روش­ها تهاجمی بوده و حداقل 1% در بردارنده خطر سقط می­باشند، در سال های اخیر تست­های غربالگری مختلف بر مبنای شاخص های سونوگرافیک و بیوشیمیایی، جهت شناسایی افرادی که نیاز به این اقدامات تهاجمی دارند، معرفی و اجرا شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین نسبت ضخامت پوست قدام ریشه بینی به طول استخوان بینی در سونوگرافی جنین های سه ماهه دوم بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه تحلیلی- توصیفی مقطعی در سال 1394 بر روی ۵۰۰ زن سالم باردار تک قلو در هفته­های 26-۱۵ بارداری انجام شد. اندازه­گیری­های ضخامت پوست قدام ریشه بینی و طول استخوان بینی در سطح نیمرخ کامل صورت جنین در سونوگرافی انجام گرفت. مقادیر فوق در جدول آماری ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم­افزار آماری spss (نسخه ۲۲) و statistica (نسخه ۱۰) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی­دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: متوسط پوست قدام ریشه بینی از 47/0±23/2 میلی­متر در هفته ۱۵ بارداری تا 9/0±32/4 میلی­متر در هفته ۲۶ بارداری افزایش یافت (001/0=p). متوسط طول استخوان بینی از 17/0±4 میلی­متر در هفته ۱۵ تا 56/0±35/8 میلی­متر در هفته ۲۶ بارداری افزایش یافت (001/0=p). یک ارتباط خطی بین پوست قدام ریشه بینی و طول استخوان بینی با سن بارداری وجود داشت. متوسط نسبت ضخامت پوست قدام ریشه بینی به طول استخوان بینی 078/0±5/0 بود که در طول این هفته­ها ثابت بود (89/0=p). نتیجه­گیری: سن بارداری، سن مادر و جنس جنین تأثیری بر روی نسبت ضخامت پوست قدام ریشه بینی به طول استخوان بینی ندارند (05/0